Begin dit jaar schreef ik mijn eerste blog, om hiermee een stukje van mijzelf aan jou te laten zien.
Zoals je weet, houd ik mij bezig met persoonlijke rituelen en ceremonies, om daarmee het leven te verrijken, zin te geven aan de dingen die je op je pad tegenkomt. Daarvoor gebruik ik woorden, beelden, handelingen of andere zintuigprikkelende elementen.
Ik laat me inspireren door de natuur, door het leven en de liefde in al haar vormen, en vooral door jou.
Mijn maandelijkse blogs wil ik graag wijden aan vraagstukken die jou bezighouden. Mijn ervaringen deel ik graag, om jou verder te helpen.
Zo kreeg ik laatst de vraag, waar echt geen eenvoudig antwoord op te geven is: ’loslaten, wat is dat nu eigenlijk?’
Maar ook kreeg ik een vraag, of ik tips had bij het schrijven van een persoonlijke tekst voor het bruidspaar.
Dus mijn vraag aan jou is:
Over welk onderwerp zou je graag eens iets meer lezen, geschreven vanuit mijn oogpunt?
Zou je in het commentaarveld hieronder jouw suggesties willen toevoegen?Hartelijk dank voor jouw bijdrage!
Iris
Vond je mijn bericht interessant ? Deel het op Facebook.
Wil je graag op de hoogte worden gehouden? Schrijf je in voor mijn nieuwsbrief via Aanmelden Nieuwsbrief
Je bent van harte welkom om hieronder je suggestie te geven:
he lieverd,
ja, loslaten,….dat is nog niet zo eenvoudig
het heeft tijd nodig, veel tijd, ik ga door allerlei fases heen….
het verlies van Frans, de relatie van 7 jaar verbroken,
daarna het overlijden van mijn moeder waar Frans weer voor mij aanwezig was,
samen op de begrafenis, samen mijn liefde voor mama bezongen tijdens de dienst,
zo mooi en fijn om mijn eigen vorm te hebben kunnen kiezen tijdens het afscheid.
daarna was Frans echt weg, verliefd geworden op andere vrouw
het begon weer opnieuw, het realiseren dat het over is
toen werd er ingebroken bij ons in huis
laptop en samsung weg uit mijn kamer
veel foto’s en gegevens kwijt…
en ik val en val
naar de bodem
verlies
gevoel van alleen achter blijven
vragen als waarom ik op aarde ben
waarom er mensen zijn…
gevoel van falen..
een diep proces
ben nu op Schiermonnikoog en de wind en ruimte blazen m’n hoofd wat leeg
ik kan me neerleggen op de grond voor de kachel met mijn armen gespreid en borst open,
en er ontspant zich iets in mij
de vraag waarom valt weg
en er voelt ruimte voor dit moment….
veel liefs van Caroline
Lieve Caroline, ik ben even stil van wat je met me deelt.
Ik wens je heel veel liefde en vertrouwen in je proces.
Liefs en een hartverwarmende knuffel, iris
Iedereen heeft het altijd maar over ‘loslaten’. Ik zelf ben meer van ‘een plekje geven’. Waarom zouden we alles moeten loslaten wat ons overkomt. Het is toch een belangrijk onderdeel van ons leven.
Als we het een plekje geven dragen we het liefdevol met ons mee…
Lieve groet. Veva
Hallo Veva,
Dank je voor je waardevolle toevoeging. Tja, wat laat je los? Het verlies niet, dat draag je met je mee. De herinneringen aan de persoon die je zo moet missen ook niet. Afscheid gaat voor mij wel over ‘wat laat ik los’ en ‘wat neem ik mee’. Loslaten betekent voor mij ook aanvaarden dat je geen invloed hebt op de situatie. Wat zijn jouw gedachten hierover?