Soms krijg ik van mensen wel eens de opmerking: ‘Rituelen, da’s toch iets zweverigs?’ Of mensen denken vooral aan andere culturen.

Ik vind rituelen niet zweverig.

Voor mij is kenmerkend voor een ritueel dat je iets met rust en aandacht doet, en met een bepaalde intentie. Bijvoorbeeld het aansteken van een kaars. Rituelen zorgen voor herkenning, een vertrouwd gevoel, een groepsgevoel.

De Nederlandse cultuur zit vol rituelen, die we misschien niet als zodanig herkennen.

Het uitwisselen van ringen bij een huwelijk zal de meest rationele persoon nog belangrijk vinden, terwijl ook dit natuurlijk een ritueel is. De ringen symboliseren dat je je met elkaar wilt verbinden in een oneindige band.

Ook bij een afscheidsdienst horen rituelen, die als ze niet uitgevoerd zouden worden, gemist zouden worden door alle betrokken. Wat dacht je van een laatste groet uitbrengen, als iedereen één voor één langs de baar loopt?

Bij een ritueel is het belangrijk dat iedereen begrijpt waarom je iets doet.

Een goede ritueelbegeleider zal er voor zorgen dat jouw persoonlijke ceremonie niet zweverig is, maar goed aansluit en geïnspireerd is op jullie belevingswereld.

Absoluut een meerwaarde, en zeker niet zweverig.